Ritverslag 3 juli 2015 avondrit Limburg
Fietsers: Pieter, John, Jacqueline, Ginny, Leon vd Velden, Twan Berkers, Jos, Nienke, Jeroen, Patrick, Arjan, Marco, Harold, Joost, Micha
afstand: 60 km
Oefenen in de hitte
Om 18.00 uur stonden er op het plein 3 busjes en 15 fietsers klaar om te vertrekken naar Zuid Limburg. Dat pastte dus mooi in de voertuigen en opgewekt gingen we allemaal op weg naar Gulpen. Het was in Heusden nog 34 graden en eenmaal aangekomen in Gulpen was het al iets later op de avond natuurlijk maar de temperatuur was maar een klein beetje gezakt. Niet het ideale weer om een route te fietsen met enkelen klimmetjes erin maar we lieten ons niet afschrikken. Twan had de route uitgezet, te zien door de volgende link te volgen:
http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3849041/racefietsroute/zuid-limburg-tour-3-juli-2015.nl
We begonnen bij het zwembad in Gulpen en daalden of door de bosrijke omgeving op weg naar het eerste klimmetje, maar eerst een stukje over een onverhard pad naar beneden waar Leon al meteen lek reed. Tijdens het wachten op de reparatie merkten we allemaal al snel dat het wel erg warm en benauwd was, ik was niet de enige die blijkbaar minder zuurstof binnenkreeg dan gewoonlijk.
Rustig aan de eerste klimmetjes beginnen, sommigen wat enthousiaster. Bij elke top even op elkaar wachten wat in de meeste gevallen maar van korte duur was. We reden de route tegen de klok in, vertrokken dus naar het westen om vervolgens naar de Belgische grens te gaan en dan naar het oosten waar we telkens de heuvelkam overstaken die tussen de Nederlandse en Belgische grens ligt zodat we diverse korte klimmetjes namen. In België aangekomen zag ik toevallig een man in een tegemoetkomende auto meewarrig kijken alsof we niet goed bij ons hoofd waren om bij deze temperatuur te gaan fietsen. Nou ja, eigenlijk ben je dan ook niet goed bij je hoofd dacht ik heel even bij mezelf. Het viel op dat er in Nederland toch iets meer bedrijvigheid in de dorpjes was bij de lokale horecagelegenheden dan in België. Inmiddels wende de temperatuur toch wel en werd het ook iets minder warm maar toch was het telkens zweten zodra je op de top stilstond en was het fijn als er weer afgedaald kon worden. Bij één van de stops werd nog even gefilosofeerd over het drinken van een of ander speciaal biertje, dat was dan iets om de volgende keer aan te denken voordat de bidons gevuld werden. Volle bidons waren echt wel nodig, ook al was het maar een rit van 60 kilometer. Halverwege reden we de Camerig op en ging het richting het Drielandenpunt. Daar op het hoogste punt van Nederland aangekomen werd er nog even een foto gemaakt van de groep. Het laatste deel van de rit ging weer richting Gulpen via de Gulpenerberg. John vertelde dat we die dan van de korte en de steile kant zouden beklimmen. Bij het begin van de beklimming ging iedereen er zo hard mogelijk tegenop en zelf had ik op de top pas in de gaten dat het dus wel een hele korte kant was. Ik heb niet kunnen zien wie er als eerste boven was, ik zag diverse personen wel flink uithijgen boven hun fiets. Het laatste stukje gezamenlijk afdalen naar de parkeerplaats. Het begon al behoorlijk te schemeren en een lampje was geen overbodige luxe bleek achteraf. Op de parkeerplaats besloten we om in Gulpen zelf nog even een terrasje te pikken. Het terras was snel gevonden en de bediening was vlot. Maar ook aan het nagenieten kwam een einde, om ongeveer half twaalf reden we weer richting Heusden. Einde van een mooi avondje oefenen voor degenen die naar Oostenrijk gaan.
Auteur: Micha Klook